STANDARDY DOBREJ EDUKACJI

Standardy Dobrej Edukacji, nazywane też standardami edukacji spersonalizowanej, są następujące:

  1. Podążanie za potrzebami uczniów
  2. Opieka mentorska
  3. Realizowanie projektów
  4. Ocenianie pomagające rozwijać się
  5. Naturalne środowisko technologii
  6. Przyjazna szkolna przestrzeń
  7. Uczenie się poza szkołą
  8. Zarządzanie społecznościowe

1. Podążanie za potrzebami uczniów

Szkoła stosuje indywidualne rozwiązania edukacyjne dopasowane do ucznia

Na dużej części zajęć uczniowie zgrupowani są ze względu na zainteresowania lub poziom zaawansowania. 

Praca prowadzona jest w grupach kilkunastoosobowych, różnowiekowych, konfigurowanych na podstawie analizy potrzeb uczniów. Młodszym grupom stale towarzyszą przynajmniej dwie osoby z kadry.

Cała kadra planuje i wykonuje swoją pracę w sposób podążający za uczniami, ich potrzebami, możliwościami, ciekawością i predyspozycjami. Szkoła prowadzi działania ewaluacyjne dotyczące rozwijania uczniowskich pasji i zaspokajania zróżnicowanych potrzeb.

2. Opieka mentorska

Uczeń ma swojego mentora, który stara się zrozumieć jego potrzeby oraz wspierać go w rozwoju

Mentor:

  • udziela bieżącej pomocy podopiecznemu oraz udziela pomocy nauczycielom i rodzicom w planowaniu oddziaływań wobec niego, jeśli zaistnieje taka potrzeba;
  • pomaga uczniowi planować swoją pracę, przezwyciężać trudności, wspiera podejmowane działania, pomaga budować wewnętrzną motywację;
  • diagnozuje potrzeby ucznia oraz odpowiednio wspomaga go w rozwoju i w wyborze kierunku dalszej edukacji;
  • dba o to, aby jego podopieczny znalazł dziedzinę aktywności, która stanie się jego pasją, da mu dobrą podbudowę pod przyszły zawód.
3. Realizowanie projektów

Uczniowie działają wspólnie i starają​ ​się​ dzielić​ swoimi​ pasjami

Szkoła wdrożyła system projektów będących główną osią działań szkoły, zajmujących uczniom stałą liczbę godzin tygodniowo poza przedmiotowym planem zajęć. Uczniowie sami wybierają tematy, dobierają się w grupy, znajdują sobie opiekunów grup, planują pracę, realizują ustalone przez siebie zadania, prezentują efekty. W grupach projektowych starsi opiekują się młodszymi, a zadania przydzielane są w oparciu o możliwości konkretnego ucznia.

Projekty realizowane są przez wszystkich uczniów. Jednak sposób ich realizacji oraz poziom samodzielności uczniów przy wyborze tematyki i organizacji pracy projektowej zależy od ich wieku.

Praca projektowa kształtuje u uczniów umiejętność współpracy i empatię.

4. Ocenianie pomagające rozwijać się

Tradycyjne ocenianie przy pomocy stopni jest zastąpione przez system pozytywnego motywowania

W szkole prowadzone są różnego rodzaju działania diagnostyczne, pomagające planować i organizować pracę uczniów oraz konfigurować ich grupy, formułować cele pracy z konkretnymi uczniami z uwzględnieniem ich zróżnicowanych potrzeb.

Bieżące ocenianie jest dokonywane w formie informacji zwrotnej na temat postępów ucznia w odniesieniu do sformułowanych na początku roku szkolnego wymagań z poszczególnych przedmiotów.

Na zakończenie okresów klasyfikacyjnych uczniowie podsumowują swoją pracę wspólnie z nauczycielami, otrzymują opisową ocenę swoich postępów, która jest omawiana z uczniem i rodzicami ucznia. 

Jasne dla uczniów i kadry są zasady przekładania opisu postępów uczniów na oceny końcowe.

5. Naturalne środowisko technologii

Środowisko internetowe traktowane jest tak samo naturalnie, jak inne media edukacyjne

Do organizacji bieżącej pracy uczniów używane jest Google Classroom i inne narzędzia umożliwiające elektroniczne udostępnianie materiałów edukacyjnych i współpracę w sieci.

Nauczyciele swobodnie używają technologii do osiągania podstawowych programowych celów, udostępniania uczniom treści edukacyjnych, przekazywania zadań, przesyłania wskazówek, dostarczania bieżącej informacji zwrotnej dotyczącej ich postępów, komunikowania się z ich rodzicami. 

Uczniowie równie naturalnie używają internetu i technologii do stawiania problemów, wyszukiwania informacji, rozwiązywania zadań i kontaktowania się z nauczycielami i innymi uczniami.

6. Przyjazna szkolna przestrzeń

Cała przestrzeń jest dostępna dla wszystkich uczniów oraz pozytywnie wpływa na ich samopoczucie

Szkolną powierzchnię do nauki stanowi przestrzeń z wieloma miejscami do rozmaitej aktywności – do rozwoju rozmaitych zainteresowań. Przestrzeń szkolna umożliwia uczniom atrakcyjne i ciekawe spędzanie czasu. Składa się z miejsc dostosowanych do różnego rodzaju aktywności, miejsc do organizowania współpracy zajmowanych przez nauczycieli razem z uczniami w sposób możliwie najbardziej dowolny i otwarty.

Ważną rolę odgrywa miejsce do wspólnego swobodnego spędzania czasu i jedzenia posiłków. 

W przyjaznej przestrzeni edukacyjnej uczniowie mają swobodny dostęp do książek, prasy, gier planszowych i innych pomocy rozwijających zainteresowania.

7. Uczenie się poza szkołą

Część celów programowych jest realizowana poza szkołą

​Edukacja​ ​odbywa​ ​się​ ​zgodnie​ ​z indywidualnymi ​planami uczniów, a część celów programowych ​jest​ ​realizowana​ podczas wyjść ​i​ ​wycieczek oraz u współpracujących ze szkołą pracodawców. 

Zadania programowe realizowane są w wielu różnych miejscach, poza budynkiem szkoły, także na wyższych uczelniach, w placówkach kultury, sportu, nauki, podczas obserwacji przyrodniczych w terenie i zwiedzania zabytków.

Uczniowie przymierzają się do różnych ról społecznych i zawodowych. 

Społeczność szkolna angażuje się w działania społeczności lokalnej, realizuje projekty skierowane do szerokiego grona odbiorców.

8. Zarządzanie społecznościowe

Uczniowie, rodzice i nauczyciele mają możliwość wpływania na losy szkoły

W szkole funkcjonuje zarządzanie uczestniczące, które jest oparte na zaangażowaniu całej społeczności, w tym społeczności uczniów i rodziców.

Pracownicy uczestniczą w zarządzaniu szkołą, współdecydują o celach działania, formułują plany i programy, mają wpływ na jej działanie. Wykorzystywana jest ich wiedza, doświadczenie i zdolności. 

Uczniowie i rodzice mają możliwość wpływania na losy szkoły oraz na budowanie jej strategii. Społeczność szkoły jest zachęcana do formułowania pomysłów i są one wdrażane.

Społeczność szkolna uczestniczy w innowacji, ciągle poszukuje najlepszych rozwiązań.

Skip to content